Η Ελιά είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική καλλιέργεια σε θρεπτικά στοιχεία κυρίως αζώτου, καλίου, μαγνησίου και βορίου.

Το άζωτο είναι το σπουδαιότερο όσο αφορά την βλάστηση της και την απόδοση, η ανάγκες στης σε αυτό είναι αυξημένες στα στάδια της διαφοροποίησης των οφθαλμών και της καρπόδεσης και η εφαρμογή του γίνεται προς το τέλος του χειμώνα. Την ίδια αποχή συνίσταται και η εφαρμογή του καλίου. Υψηλές απαιτήσεις σε άζωτο και κάλιο έχουμε και την περίοδο της ταχείας ανάπτυξης την καρπών.

Το βόριο είναι το πιο σημαντικό ιχνοστοιχείο για την ελιά. Οι ισχυρές ελλείψεις του επηρεάζουν την ανθοφορία και την καρποφορία του δένδρου, ενώ σε ήπιες ελλείψεις παρατηρείτε καρπόπτωση.